De weg naar genezing met plantaardige voeding

Laten we dit jaar mooi beginnen met te zeggen dat ik 2 jaar hormoonzalf vrij ben en 1 jaar plantaardig eet. Was dit moeilijk? Nee, eigenlijk niet. Vorig jaar was een totaal ander hormoonzalf vrij jaar dan daarvoor. Of dit nu komt door mijn voeding, rust of het weer durf ik niet te zeggen. Sinds ik plantaardig eet ben ik wel bewuster van de rust die mijn lichaam nodig heeft. Ik ben van nature een kalm persoon die urenlang kan staren naar een uitgedroogde cactus of na het aanraken van een kussen gelijk in slaap kan vallen. Maar nu had ik behoefte aan een ander soort rust. Meer in de vorm van me-time en tijd verdoen in een andere omgeving. Denk aan slenteren door de kleurrijke straten van Barcelona met mijn geliefde in een stralende zon of uitwaaien op een verlaten strand op Ameland. Op beide plekken was het ook zeker geen straf om plantaardig te eten. Ook heb ik mijn sociale leven weer terug, ben ik weer volop aan het werk, doe ik dansjes op feestjes en drink ik weer (in mate, denk ik).

Nu één jaar bezig te zijn om mijn lichaam op een natuurlijke manier te laten helen kan ik wel echt zeggen dat voeding de redding is naar herstel. Al een jaar heb ik geen jeukaanvallen meer gehad. Mijn ogen en mond blijven nog wel droog. Maar dit gaat niet over naar een vuurrode of branderige huid. Met wat schilfers hier en daar mag ik eigenlijk niet klagen. Mijn verzorgingsritueel zoals je misschien in mijn eerdere blog hebt kunnen lezen is niet veranderd. Ik blijf hier dan ook fijn mee doorgaan.

Naast dat dit avontuur echt een uitdagende hel is geweest heeft het ook zoveel moois gebracht. Zo heb ik vorig jaar de meest inspirerende hormoonzalf vrije strijders ontmoet tijdens een TSW meeting in Utrecht. Ik heb deze strijders ontmoet via de ‘tsw-ers / ontwenners van hormoonzalf support-groep’ op Facebook. Het was zo fijn om elkaar in levende lijven te zien. In principe waren er weinig woorden nodig om elkaar te begrijpen. Dat is het mooiste aan een groep gelijkgestemden. Het onbegrip in een sociale omgeving heb ik altijd als zeer stressvol ervaren, waardoor ik het ook een lange tijd heb vermeden. Maar tijdens een TSW meeting kan je ook een inspiratie zijn voor anderen om door te vechten of dat duwtje in de rug te geven om iemand definitief te laten stoppen met smeren.

De geboorte van Tofuhippie.nl is ook een hoogtepuntje. Dit idee kwam op aansporen van veel lieve collega’s, vrienden en familie. Mijn avontuur delen op een platform is de beste beslissing ooit geweest. Niet alleen om anderen te inspireren maar ook om te bewijzen dat voeding een grote invloed heeft op een gezonde huid en dat hormoonzalven NIET de oplossing zijn tegen eczeem. Daarnaast is het ook naslagwerk voor mezelf, zodat ik nooit meer kan vergeten hoe het was. Elke dag dat ik zonder pijn en schaamte wakker word ben ik super dankbaar dat ik gelijk onder een douche kan springen in plaats van een heel was ritueel te houden. En dat ik een lieve vriend heb die geen moment van mijn zijde is geweken.

Diezelfde lieve vriend heeft mij zelfs zover gekregen om mee te gaan naar Freezlab. Via social media zag ik ook dat cryotherapie een positieve bijdrage zou kunnen leveren aan mensen met huidklachten. Aangezien ik al zoveel heb moeten zeulen met icepacks tegen de jeuk was ik wel nieuwsgierig wat dit met mijn lichaam zou doen als deze blootgesteld zou worden aan een temperatuur van -110 ºC. De eerste keer was wel even spannend. Maar met goed in en uitademen zijn de 3min in de cabine prima vol te houden. De sessies zijn een natuurlijke detox voor lichaam en huid en activeert je immuunsysteem. Ik denk dat de sessie zwaarder zou zijn in mijn eerste hormoonzalf vrij jaar waar mijn huid helemaal open was. Maar nu ik meer geheeld ben voelt het heerlijk. Inmiddels heb ik ook samen met mijn vriend een abonnement aangeschaft. Na elke sessie voel ik me vol energie wat meestal resulteert in een plantaardig schranz partijtje bij een hippe hotspot in Amsterdam. Dus ijskoude dates it is voor 2018.

 

Share your thoughts